Pies mojego kuzyna miał kleszcza na wewnętrznej stronie uda. Nie został wyciagnięty ponieważ sam odpadł (był już duży). Dziś zauważyłam u psa spory,zaczerwieniony guzek. Guzek po kleszczu u psa pojawil sie po raz pierwszy. Czy to groźne? Obserwować psa,czy nie ma objawów chorób typu babeszjoza? D Jednak pierwsze objawy nie pojawiają się natychmiast, ale tylko 7-24 dni po ukąszeniu, czasami - po 1-2 miesiącach. Uwaga! Czas trwania inkubacji po ukąszeniu kleszcza zależy od stanu zdrowia ofiary i jej bariery krew-mózg. Wybiera obszar na ciele ofiary na podstawie miękkości tkanki skórnej. Grudka. Grudka jest to wykwit wyniosły w stosunku do otoczenia, o wzmożonej spoistości. Powierzchnia uniesionego naskórka może być płasko wyniosła lub kopulasto wypukła. Może być konsekwencją pogrubienia naskórka i/lub skóry właściwej. Krosta. Krosta jest to zmiana wyniosła, o różnej wielkości, zawierająca treść ropną. Miejsce “po kleszczu” warto umyć wodą oraz zdezynfekować. U kotów użyć można np. alkoholu lub jodyny. Zdezynfekuj kleszczołapki lub pincetę, a kleszcza zamknij w szczelnym pojemniczku. Możesz go przechować i oddać do badania, jeśli Twój kot będzie prezentował objawy chorób odkleszczowych. Ugryzienie spowodować może Куриные грудки с помидорами и сыром в духовке. Очень вкусно, невероятно красиво и чрезвычайно просто! 194 ккал. 50 мин. Куриный рулет с черносливом в духовке. Рулет из куриной грудки с начинкой Vay Tiền Online Chuyển Khoản Ngay. Za około 3 tygodnie, nie wcześniej należałoby zrobić badania w kierunku boreliozy. Można też skonsultować się z lekarzem chorób zakaźnych odnośnie profilaktycznego leczenia boreliozy. Specjalista w dziedzinie neurologii. Ukąszenia owadów zdarzają się przede wszystkim od późnej wiosny do wczesnej jesieni. Jednak domowe szkodniki mogą nam dokuczać również w zimniejszej porze roku. Co zrobić, kiedy pojawia się opuchlizna po ukąszeniu? Jakie leki i domowe sposoby na ugryzienia owadów wybrać? Dowiecie się wszystkiego z poniższego szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o zdrowiu. Ugryzienia owadów – które są najgroźniejsze? Dlaczego pojawia się obrzęk Jeżeli jesteśmy na wycieczce w lesie czy opalamy się na trawie na działce, to często nie zauważamy co nas gryzie. Dopiero swędzenie i obrzęk zwracają naszą uwagę. Jeżeli jest to kleszcz lub komar, to mamy szansę zobaczyć winowajcę. Jednak często zdarza się, że nie wiemy co nas ugryzło. Ugryzienie owada jest szczególnie niebezpieczne, jeżeli wpuszcza on pod skórę substancję znieczulającą lub jad. Nasz organizm reaguje natychmiast, wysyłając w to miejsce przeciwciała. Często pojawia się bąbel lub zaczerwienienie. Gorzej, kiedy dochodzi do wystąpienia obrzęku. Oznacza to, że organizm może sobie gorzej radzić sobie ze zwalczeniem trucizny. U osób z bardziej intensywnym uczuleniem może się pojawić nawet wstrząs anafilaktyczny. Obrzęki pojawiają się też czasem po ugryzieniu meszki. O ile w przypadku komara jest to reakcja na substancję znieczulającą, o tyle meszka po prostu zostawia rankę. Do rozdrapanego przez owada miejsca wpuszczane są substancje trujące, zawarte w ślinie meszek. Dla niektórych osób mają one działanie silnie uczulające. Może dojść nawet do obrzęku płuc. Powodują też mdłości, bóle głowy i lekkie objawy zatrucia. W Polsce nie przenoszą groźnych chorób. Ukąszenie osy, szerszenia, bąka Obrzęk, bąbel i zaczerwienienie mogą się też pojawić po ugryzieniu owadów żądlących. Zwykle jednak po ukłuciu żądła miejsce staje się bardziej bolesne. Również uczulenia na jad pszczół i szerszeni zdarzają się dużo ile opuchlizna po ukąszeniu owada takiego jak meszka czy komar ma niewielki zasięg, to po ukąszeniu pszczoły może opuchnąć cała kończyna. Spuchnięta noga po ukąszeniu owada może wskazywać na jedno z żądlących stworzeń. Chociaż bąk bydlęcy nie ma żądła, to jego ugryzienie zostawia szczególnie przykre objawy. Po ukąszeniu bąka pojawia się bolesny bąbel. Może dojść do wystąpienia opuchlizny, miejscowej gorączki i pieczenia. Miejsce też bardzo boli. Po ugryzieniu bąka może się też wdać zakażenie. Pojawia się wtedy czerwona pręga, prowadząca od miejsca ugryzienia owada do serca. Również rumień po ukąszeniu owada jest oznaką, że w miejscu ukąszenia rozwija się jakieś zakażenie. Wszystkie tego typu objawy najlepiej zgłosić lekarzowi. W innym przypadku możemy stosować domowe sposoby lub poprosić o pomoc osobę sprzedającą w aptece. Sprawdź także ten artykuł z domowymi sposobami na ukąszenia komarów. Ślady po ukąszeniu meszki, komara, kleszcza Spuchnięta noga po ukąszeniu owada Jak już wspomnieliśmy, jeżeli masz spuchniętą nogę po ukąszeniu owada, to prawdopodobnie jest to pszczoła lub szerszeń. Jednak użądlenie zwykle da się zauważyć. Jest bolesne już w momencie wprowadzania żądła do siała. Podobnie rzecz ma się w przypadku osy. Opuchnięcia całej kończyny w wyniku ugryzień owadów często są oznaką reakcji alergicznej. Zwłaszcza jeżeli nie poczułeś samego momentu ukąszenia. Jeżeli reakcja jest miejscowa, to można stosować maści i okłady. Po kilku godzinach takiego leczenia rozmiary spuchniętej nogi po ukąszeniu owada powinny wrócić do normy. Ugryzienie owada krok po kroku oraz opuchlizna po ukąszeniu, a także domowe sposoby Opuchlizna po ukąszeniu w okolicach twarzy może się okazać bardziej niebezpieczna. Jeżeli towarzyszy jej podniesiona temperatura, trudności z oddychaniem, bóle i zawroty głowy, to trzeba się skontaktować z lekarzem. Szczególnie po ugryzieniu meszki, jeżeli owadów było więcej, trzeba szukać pomocy w bardziej profesjonalnych działaniach opryskiwacze - sprawdź Rumień po ukąszeniu owada Jeżeli w wyniku ugryzienia owada pojawi się rumień, to może być oznaka boreliozy roznoszonej przez kleszcze. Charakterystyczne dla rumienia po ukąszeniu owada jest to, że czerwona skóra formuje okrąg wokół bardziej białej. Borelioza jest najczęściej spotykaną chorobą, która roznosi się tą drogą. Jej przebieg i powikłania mogą nam na dobre zniszczyć życie. Jeżeli masz do czynienia z rumieniem po ukąszeniu owada, to najlepiej przebadaj się na okoliczność obecności boreliozy w organizmie. Pamiętaj, że nie każde zaczerwienienie to rumień. Jeżeli po ugryzieniu meszki, bąka, komara czy osy skóra trochę się zaczerwieni, to może być zwykłe podrażnienie. Można stosować chłodne okłady, żeby zmniejszyć miejscową gorączkę i swędzenie. Jak leczyć obrzęk, rumień i inne ślady po ukąszeniach W zależności od rodzaju ukąszeń owadów stosujemy różne metody leczenia. Poniższe propozycje można stosować tylko przy lekkich reakcjach na ugryzienia. Jeżeli masz nudności, podwyższoną temperaturę, osłabienie, dolegliwości sercowe, bóle głowy, to zgłoś się do lekarza. Jeśli wiesz co cię ugryzło, to przekaż tę informację leczącemu. Od tego może zależeć dalsza procedura leczenia. Po każdym ugryzieniu warto zażyć wapno, najlepiej rozpuszczalne, w pół szklanki wody. Poza tym dużo zależy od owada i reakcji organizmu. Oto nasze propozycje. Sposoby na obrzęk po ukąszeniu Rodzaj ukąszenia Reakcja Co stosować? Ugryzienie komara Bąbel, zaczerwienienie, swędzenie Fenistil, okład z plastra cytryny, okład z cebuli Ugryzienie meszki Zaczerwienienie, opuchlizna Okłady z rostworu octu z wodą, okład z cebuli, smarowanie pastą do zębów Użądlenie osy Opuchlizna, zaczerwienienie, dokuczliwy ból do 24 godzin Okłady z cytryny i octu, okład z zimnej wody lub kostka lodu, maść na ukąszenia. W przypadku ukąszenia w gardło dobrze jest ssać kostkę lodu, kostkę cukru lub cukierka (cukier również zmniejsza opuchliznę) i koniecznie zgłosić się do lekarza lub na pogotowie Użądlenie szerszenia Ostry ból, obrzęk, zaczerwienie, odczyn zapalny Okłady z zimnej wody lub lodu, maść przeciw ukąszeniom, podanie wapna do picia. Ukąszonego należy obserwować przez 30 minut, jeżeli pojawią się objawy wstrząsu anafilaktycznego należy wezwać pogotowie lub zawieść osobę poszkodowaną do lekarza Ugryzienie bąka Bolesny, duży bąbel, miejscowa gorączka Zdezynfekować miejsce spirytusem, zastosować fenistil lub maść na ukąszenia, wypić wapno Ślady po ukąszeniach owadów z reguły utrzymują się nie dłużej niż jedną dobę. Jeżeli osoba ukąszona nie ma uczulenia, to większość użądleń i ugryzień nie jest dla niej niebezpieczna. Wyjątkiem są ugryzienia kleszcza, które mogą prowadzić do zakażeń bakteryjnych i wirusowych. W razie pojawienia się odczynu zapalnego trzeba zrobić badania na boreliozę. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 96,0% czytelników artykuł okazał się być pomocny Kleszcze są ważnymi przenosicielami groźnych chorób zakaźnych. Im dłużej kleszcz tkwi w ciele, tym większe prawdopodobieństwo zakażenia. Kleszcza należy wyciągnąć jak najszybciej i obserwować miejsce ugryzienia. Jeśli pojawi się rumień, może to oznaczać boreliozę Co to są kleszcze? Kleszcze to stawonogi należące do rodziny pajęczaków z podgromady roztoczy (Acari). Służy im ciepły i wilgotny klimat półkuli północnej. Większość z około 900 występujących na świecie gatunków kleszczy żyje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Globalne ocieplenie powoduje zwiększenie zasięgu występowania kleszczy. Kleszcze są pasożytami zewnętrznymi kręgowców, drobnych gryzoni (myszy), zwierzyny płowej, bydła, koni, ptaków, rzadziej gadów. Człowiek jest dla nich żywicielem przypadkowym. Cykl rozwojowy kleszcza obejmuje następujące stadia: jajo, larwa, nimfa, postać dorosła. Samica może złożyć nawet 3 tys. jaj. Kleszcze żywią się krwią. Kleszcze z rodzaju Ixodes (Ixodidae) spożywają krew tylko trzy razy w życiu – przeistoczenie się w kolejną formę rozwojową wymaga zatem żerowania na trzech gospodarzach. Bez posiłku mogą żyć nawet do dwóch lat. Pełen cykl rozwojowy trwa około 2–3 lata. Aktywność kleszczy zależy od temperatury otoczenia. W Polsce rozpoczyna się na przełomie marca/kwietnia, gdy temperatura przekroczy ok. 5°C. i trwa do października/listopada. Larwy – główna postać rozwojowa groźna dla człowieka – wykazują najwyższą aktywność od kwietnia/maja do października. Kleszcze są ważnymi przenosicielami (wektorami) chorób zakaźnych. W czasie ssania krwi wstrzykują do tkanek żywiciela ślinę, która może zawierać różnorodne drobnoustroje chorobotwórcze – bakterie, wirusy i pierwotniaki. Możliwe jest przeniesienie więcej niż jednego drobnoustroju. Choroby odkleszczowe, z których najważniejsze znaczenie epidemiologiczne ma borelioza (właściwie borelioza z Lyme) oraz kleszczowe zapalenie mózgu są zgłaszane przez cały rok. Jak wygląda kleszcz? W Polsce występuje 19 gatunków kleszczy. Zamieszkują one łąki, lasy, ogrody i parki. Najliczniej na pograniczu biotopów w okolicy ścieżek. Najczęściej spotykanym gatunkiem jest kleszcz pospolity (Ixodes ricinus). Jest ona także gatunkiem najczęściej atakującym człowieka. Kleszcz pospolity (Ixodes ricinus). Fot. Dorosły kleszcz ma, podobnie jak pająk, 8 odnóży. Najczęściej występujący w Polsce gatunek, kleszcz pospolity mierzy przed pobraniem pokarmu (krwi) w zależności od stadium rozwojowego: larwa – ok. 1 mm nimfa – ok. 1,5 mm dorosły – do 5 mm. Po żerowaniu nimfa może osiągać 7 mm, a samica do 2 cm (jest dużo większa od samca). Latające kleszcze „Latający kleszcz” to potoczna nazwa strzyżaka sarniego (jeleniego), owada występującego w lasach, aktywnego od maja/czerwca do września/października. Strzyżak posiada skrzydła, które odrzuca po znalezieniu żywiciela. Jego ugryzienie jest bolesne, może wywołać reakcje alergiczne, zaczerwienienie w miejscu ukłucia oraz świąd. Strzyżak w przeciwieństwie do kleszcza nie przenosi boreliozy, może natomiast – tak jak kleszcz – zakazić człowieka tularemią. Prawdziwe kleszcze są ślepe i nie latają ani nie skaczą. Cierpliwie czekają na spodniej powierzchni liści w pobliżu ścieżek na swojej ofiary, które wyczuwają wykrywając zwiększone stężenie CO2 w powietrzu, ciepłotę ciała oraz zapach. Ukłucie przez kleszcza i rumień po nim Aparat gębowy kleszcza umożliwia mu przecięcie skóry i przytwierdzenie do żywiciela. Służą do tego szczękoczułki oraz rurka zwana hypostomem. Pokrywające hypostom wyrostki (kolce) ustawione tyłem do kierunku wkłucia działają jak kotwica i stabilizują kleszcza w skórze. Niektóre gatunki wydzielają substancję (rodzaj cementu czy kleju), która tworzy kołnierz mocujący kleszcza w skórze. W trakcie wkłuwania kleszcze wydzielają substancje znieczulające. Kleszcza należy usunąć jak najszybciej po zauważeniu. Im szybciej usuniemy kleszcza, tym mniejsze jest ryzyko zakażenia drobnoustrojami wywołującymi choroby przenoszone przez kleszcze. Ryzyko to zwiększa się znacząco po upływie 24 godzin od ugryzienia. Miejsce wkłucia należy umyć wodą z mydłem i zdezynfekować (np. 70-procentowym alkoholem lub jodyną), a następnie obserwować co najmniej przez miesiąc. Zaczerwienienie skóry i odczyn zapalny to zwykła reakcja po ukłuciu. Powinna ustąpić w ciągu kilku dni. Zaczerwienienie, które pojawia się kilka dni po ukąszeniu i nie znika, tylko w miarę upływu czasu powiększa się, przybierając kształt pierścienia lub owalnej plamy otaczającej miejsce ukłucia przez kleszcza to prawdopodobnie rumień wędrujący – charakterystyczny objaw boreliozy (prawidłowa nazwa choroby to borelioza z Lyme). Rumieniowi wędrującemu mogą towarzyszyć łagodne objawy ogólne: osłabienie, gorsze samopoczucie, gorączka i powiększenie okolicznych węzłów chłonnych. Nieleczony rumień wędrujący zwykle zanika samoistnie w ciągu 3–4 tygodni. W razie wystąpienia rumienia wędrującego lub innych niepokojących objawów należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, aby zdążył obejrzeć zmianę skórną, zanim zmieni się jej wygląd lub zniknie. Dobrze jest robić zdjęcia zmianie. Rumień wędrujący stwierdza się, gdy średnica zaczerwienienia przekracza 5 cm (u dorosłych), ma ostre granice i stopniowo się powiększa (rumień może być jednolity lub w przejaśnieniem w środku). Nie wykonuje się wówczas badań serologicznych. Obecność rumienia wędrującego wystarcza do rozpoznania boreliozy i wiąże się z koniecznością rozpoczęcia antybiotykoterapii. Samoistny zanik rumienia wędrującego nie oznacza wyleczenia boreliozy. Brak rumienia wędrującego nie oznacza braku zakażenia. Rumień występuje u 30–50% zakażonych. U 4–8% zakażonych występuje rumień wędrujący mnogi. Może on towarzyszyć rumieniowi pierwotnemu albo rozwijać się po jego ustąpieniu. Ma postać licznych – od kilku do kilkudziesięciu – małych przebarwień z przejaśnieniem w środku. Jak wyciągnąć kleszcza? Kleszcza należy usunąć mechanicznie, na przykład za pomocą pęsety z zakrzywionymi końcami, jak na zdjęciach. Najważniejsze jest uchwycenie kleszcza za główkę możliwie jak najbliżej skóry oraz nieuciskanie tułowia. Amerykańskie Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorób (CDC, Centers for Disease Control and Prevention) poleca, by kleszcza usuwać, ciągnąc go prostopadle do skóry, bez ruchów rotacyjnych (sprzyjają oderwaniu lub zmiażdżeniu tułowia), w kierunku przeciwnym do ułożenia aparatu gębowego, stopniowo zwiększając siłę. Miejsce po usunięciu kleszcza należy odkazić, ręce i pęsetę starannie umyć. Ryc. A-E. Za pomocą pęsety (najlepiej zakrzywionej) uchwyć kleszcza za główkę jak najbliżej skóry. Usuń kleszcza poprzez pociąganie go jednostajnym ruchem pionowo do góry. Co zrobić, kiedy kleszcz pozostanie w skórze? Istotna jest wielkość fragmentu kleszcza, którego nie udało się wyciągnąć. Pozostawienie w skórze tylko części aparatu gębowego, bez głowy, prawdopodobnie nie zwiększa istotnie ryzyka zakażenia chorobami przenoszonymi przez kleszcze, może jedynie podrażniać skórę. W takim przypadku można poprzestać na zdezynfekowaniu rany. Jeżeli natomiast w skórze pozostał większy fragment, którego nie potrafimy samodzielnie usunąć (pęsetą, ewentualnie jałową igłą – podobnie jak usuwa się drzazgę), warto zwrócić się o pomoc do lekarza. Jak zapobiegać ukłuciom przez kleszcze? Co odstrasza kleszcze? Metody zmniejszenia ryzyka ukąszenia przez kleszcze można podzielić na środowiskowe i indywidualne środki ochronne. Działania środowiskowe polegają na zmniejszaniu liczebności populacji kleszczy występujących na danym terenie poprzez ograniczanie populacji zwierząt wolno żyjących, które są głównymi żywicielami kleszczy ( gryzoni) oraz likwidowanie ulubionych siedlisk kleszczy. Ponieważ kleszcze są mało ruchliwe, skuteczne jest tworzenie przeszkód dla migracji ich żywicieli, np. odgradzanie siedlisk ludzkich położonych w pobliżu lasu. Do prostych działań, które utrudniają kleszczom rozwój należy regularne, niskie koszenie trawy wokół domów sąsiadujących z kompleksami leśnymi oraz usuwanie zarośli. Sposoby ochrony osobistej: unikanie terenów zwiększonego ryzyka, gdzie kleszcze występują często szczelne osłonięcie skóry odpowiednim ubraniem (długie rękawy, wąskie mankiety, długie nogawki, wysokie skarpety naciągnięte na nogawki, buty z wysoką cholewką, czapka z daszkiem lub kapelusz) stosowanie repelentów (środków odstraszających) zawierających DEET (N,N-dietylo-3-metylobenzamid), ikarydynę lub permetrynę. W stosowaniu repelentów należy przestrzegać zaleceń producenta. Środki rozpyla się na ubranie i odsłoniętą skórę (z wyjątkiem twarzy oraz skóry chorobowo zmienionej czy zranionej) lub tylko na ubranie. Po powrocie do domu miejsca, na które stosowano repelent z DEET, czy ikarydyną trzeba umyć wodą z mydłem. Permetryna w kontakcie ze skórą ulega unieczynnieniu, stosuje się ją tylko na odzież. Po każdym powrocie z terenów łąkowo-leśnych konieczna jest dokładna kontrola całej skóry, zwłaszcza pachwin, pach, okolic za małżowinami usznymi i fałdów skórnych. Zaleca się ubrania w jasnym kolorze – na jasnej odzieży łatwiej można zauważyć kleszcze. W jaki sposób kleszcze rozpoznają swoje ofiary? Kleszcze rozpoznają swoje ofiary po zapachu, ciepłocie ciała oraz wydychanym dwutlenku węgla. Kleszcze są mało mobilne. Larwy przebywają zwykle pod źdźbłami trawy, nimfy w zaroślach, a dojrzałe osobniki pod liśćmi drzew. Gdy wyczują ofiarę, przyczepiają się do niej lub biernie spadają. Na człowieku kleszcz szuka miejsca pokrytego cienką skórą, wilgotnego i dobrze ukrwionego – najczęściej wkłuwa się pod kolanami, pod pachami, na karku i u nasady włosów. Choroby odkleszczowe Chorobami przenoszonymi przez kleszcze (popularnie: odkleszczowymi) nazywa się choroby zakaźne, którymi ludzie zarażają się za pośrednictwem ukąszeń przez kleszcze pełniące rolę przenosicieli choroby. Do najważniejszych chorób przenoszonych przez kleszcze należą: na półkuli północnej - borelioza z Lyme, gorączka Q (rzadko, częściej przenoszona w skażonych odchodach), gorączka kleszczowa Kolorado, gorączka plamista Gór Skalistych, afrykańska gorączka odkleszczowa, krymsko-kongijska gorączka krwotoczna, tularemia, dur powrotny, babeszjoza, erlichioza (anaplazmoza), kleszczowe zapalenie mózgu, anaplazmozy bydła w Polsce – przede wszystkim borelioza z Lyme i kleszczowe zapalenie mózgu, ponadto sporadycznie gorączka Q, tularemia, bartoneloza, babeszjoza, erlichioza (anaplazmoza) oraz riketsjozy z grupy gorączek plamistych. Borelioza z Lyme To wieloukładowa choroba wywołana przez krętki z rodzaju Borrelia obecne w ślinie zakażonych kleszczy. Do jej charakterystycznych objawów należą: rumień wędrujący, porażenie nerwu twarzowego, aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, nabyte bloki serca, przewlekłe zapalenie stawów i korzeniowe zespoły bólowe. Boreliozę rozpoznaje się na postawie objawów klinicznych – wyłącznie lub w połączeniu z dodatnimi wynikami badań serologicznych dowodzących obecności swoistych przeciwciał. Podstawowe znaczenie w leczeniu ma wyeliminowanie zakażenia krętkami za pomocą antybiotyków. Kleszczowe zapalenie mózgu To choroba zapalna ośrodkowego układu nerwowego wywołana przez wirus kleszczowego zapalenia mózgu należący do rodziny Flaviviridae. Przebiega zwykle dwufazowo z okresem pozornego zdrowienia. W pierwszej fazie przypomina grypę i objawia się złym samopoczuciem, narastającym osłabieniem, bólem głowy i mięśni kończyn oraz bólem gałek ocznych. Mogą wystąpić nudności, wymioty i bóle brzucha. W drugiej fazie pojawiają się objawy neurologiczne – zawroty głowy, sztywność karku, rozdrażnienie, nadwrażliwość na bodźce, zaburzenia świadomości aż po porażenia nerwów, niedowłady, zaburzenia czucia, mowy i połykania, śpiączkę. Rozpoznanie zapalenia mózgu lub opon mózgowo-rdzeniowych jest możliwe dopiero w fazie objawów neurologicznych. Najważniejsze diagnostycznie jest badanie płynu mózgowo-rdzeniowego, który pobiera się poprzez nakłucie lędźwiowe. Badania obrazowe – komputerowe badanie tomograficzne głowy lub magnetyczny rezonans jądrowy – pozwalają uwidocznić ogniskowe zmiany zapalne i demielinizacyjne w mózgu i rdzeniu kręgowym, a badanie EEG zaburzenia elektrycznej czynności mózgu Nie ma leku przyczynowego na kleszczowe zapalenie mózgu. Skutecznym sposobem zapobiegania chorobie jest szczepienie. Gorączka Q (gorączka kozia) To bakteryjna choroba zakaźna zwierząt (bydła, owiec i kóz) wywołana przez Gram-ujemne pałeczki z rodzaju Coxiella. Człowiek może się nią zarazić przez wdychanie pyłu skażonego kałem, moczem lub mlekiem chorych zwierząt oraz za pośrednictwem kleszczy. W łagodnej postaci przypomina grypę z gorączką utrzymującą się przez 1–2 tygodnie i dolegliwościami ze strony układu pokarmowego. W ciężkim przebiegu proces zapalny może objąć układ krążenia, układ oddechowy oraz wątrobę. Badania pomocne w postawieniu rozpoznania to RTG klatki piersiowej, testy serologiczne, próby wątrobowe. Chorobę leczy się antybiotykami. Tularemia (gorączka królicza) To choroba bakteryjna wywołana przez pałeczkę Francisella tularensis, którą przenoszą kleszcze oraz muchy jelenie (strzyżaki). Do jej typowych objawów należą: gorączka, dreszcze, ból głowy, biegunka, wymioty, bóle mięśniowe i stawowe, czasem także plamiasta lub plamisto-grudkowa wysypka. W celu potwierdzenia rozpoznania wykonuje się badania krwi oraz posiewy mikrobiologiczne. W leczeniu stosuje się antybiotyki. Bartoneloza (choroba kociego pazura) To choroba zakaźna wywołana przez bakterie rodzaju Bartonella znana pod nazwą choroby kociego pazura. Na człowieka przenosi się zazwyczaj w wyniku podrapania przez zwierzęta (przede wszystkim młode koty), sporadycznie przez ukąszenia kleszczy. Jej pierwszym objawem jest grudka lub krosta w miejscu zadrapania. Następnie dochodzi do powiększenia okolicznych węzłów chłonnych. Rozpoznanie potwierdzają badania serologiczne. W leczeniu stosuje się antybiotyk – azytromycynę. Babeszjoza To choroba, którą wywołują pierwotniaki z rodzaju Babesia, ich rezerwuarem są zwierzęta domowe i dziko żyjące: gryzonie, bydło, psy i koty, a wektorem – kleszcze. Objawy są mało charakterystyczne: gorączka z dreszczami, zmęczenie, bóle głowy i mięśniowe, wzmożona potliwość, złe samopoczucie, niechęć do jedzenia, wymioty, bóle brzucha. W cięższym przebiegu mogą pojawić się: żółtaczka, oddawanie ciemnego moczu, zaburzenia oddychania, sztywność karku, śpiączka, niewydolność nerek i wątroby. W diagnostyce wykorzystuje się ocenę mikroskopową krwinek czerwonych, a także badania molekularne (PCR) i serologiczne. Leczenie polega na stosowaniu antybiotyków oraz leków działających na pierwotniaki. Erlichioza To choroba zakaźna, którą wywołują Gram-ujemne bakterie Anaplasma phagocytophilum. Źródłem zakażenia są kleszcze. Do jej najczęstszych objawów należą: wysoka gorączka, dreszcze, bóle głowy, mięśni i stawów oraz wysypka. Podstawą rozpoznania jest wykrycie morul (wtrętów w limfocytach i monocytach) w preparacie rozmazu krwi obwodowej lub szpiku kostnym, barwionych metodą Wrighta lub Giemsy. W leczeniu stosuje się antybiotyki. Riketsjozy z grupy gorączek plamistych To choroby wywołane przez riketsje, Gram-ujemne bakterie – ich rezerwuar stanowią ssaki, a przenoszone są przez stawonogi (kleszcze, wszy, pchły, roztocza). Riketsje powodują zapalenia naczyń, głównie małych tętnic i naczyń włośniczkowych. Na zakażenie wskazuje triada objawów: gorączka, bóle głowy i wysypka, występujących wiosną lub latem. Rozpoznanie stawia się na podstawie testów wykrywających przeciwciała, badań molekularnych lub mikroskopowych. W leczeniu stosuje się antybiotyki aktywne wobec tzw. bakterii atypowych. Lekarz specjalista pediatrii, medyny sportowej i chorób zakaźnych, wykładowca akademicki. Od 2015 roku kierownik Kliniki Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Pracuje też w Luxmed jako lekarz chorób zakaźnych i lekarz sportowy. Ukończył wrocławską Akademię Medyczną oraz podyplomowe Studia Zarządzania i Oceny Technologii Medycznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Stypendysta Fogarthy Foundation oraz American-Austrian Foundation. Odbył staże w Niemczech, Szwajcarii, Austrii i USA. Ekspert portali medycznych: DynaMed, Medycyna Praktyczna i Popularyzator wiedzy medycznej w Internecie, współtworzył portal „Pogromcy Mitów Medycznych”. Wieloletni członek zarządu Polskiego Towarzystwa Wakcynologii, od 2018 roku prezes PTW. W pracy naukowej skupia się na chorobach zakaźnych dzieci, w tym zakażeniach wrodzonych, infekcjach układu oddechowego oraz szczepieniach ochronnych. Sekretarz Narodowego Komitetu WHO do spraw eliminacji odry i różyczki. Członek polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych: Polskiego Towarzystwa Lekarzy Epidemiologów i Chorób Zakaźnych, Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej, Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego, European Society for Paediatric Infectious Diseases (ESPID) i International Organisation of Sports Medicine (FIMS). Autor kilku książek i ponad 200 publikacji naukowych. Rumień po kleszczu, a właściwie to, jak wygląda rumień po kleszczu, jest bardzo ważną informacją. Kleszcze mogą wywołać groźną chorobę – boreliozę, która sieje postrach wśród rodziców. Jej pierwszym objawem jest właśnie rumień wędrujący, który ma charakterystyczny wygląd. Sprawdź, jak wygląda rumień po ugryzieniu kleszcza, czy swędzi oraz ile się utrzymuje. Rumień po kleszczu ma postać czerwonej, powiększającej się plamy, z charakterystycznym białym kółkiem w środku. Rumień wędrujący bierze swoją nazwę z faktu, że początkowo pojawia się w miejscu po wkłuciu kleszcza, a potem „wędruje” po ciele. Najczęściej przenosi się na uda, pośladki, pachwiny, pachy, miejsca pod kolanami. Może pojawić się też na głowie. Takie charakterystyczne zaczerwienienie po kleszczu to pierwszy objaw zakażenia boreliozą. Pamiętaj jednak, że można zakazić się tą chorobą, a rumień nie wystąpi! Rumień pojawia się w 30-50 proc. przypadków boreliozy, w pierwszym stadium tej choroby przenoszonej przez kleszcze. Jak wygląda rumień po kleszczu: zdjęcia Rumień wędrujący, pierwszy objaw boreliozy, składa się z jednej lub dwóch czerwonych obręczy (pierścieni), pojawiających się wokół miejsca wbicia się kleszcza. Rumień wędrujący ma bardzo charakterystyczny wygląd i choć nie zawsze wygląda tak samo, łatwo go rozpoznać: Fotolia źródło: Wikipedia Fotolia zdj. Adobe Stock Charakterystyczny wygląd rumienia wędrującego sprawia, że nie sposób go pomylić z rumieniem zakaźnym czy guzowatym. Jak rozpoznać rumień po kleszczu? Następujące cechy wskazują na rumień wędrujący: plama z białą okrągłą przestrzenią w środku, otoczoną czerwoną obwódką, która z czasem robi się coraz większa, średnica powyżej 5 cm, rozrastanie się plamy, długi czas zanikania, możliwość podwyższenia ciepłoty ciała w miejscu zmiany, przenoszenie się rumienia na inne partie ciała. Rumieniowi wędrującemu mogą towarzyszyć: podniesiona temperatura ciała, zmęczenie, ból mięśni i stawów, powiększenie węzłów chłonnych. Możesz samodzielnie usunąć kleszcza ze skóry przy pomocy takich sprytnych urządzeń: Uwaga! Wyjmij kleszcza zgodnie z instrukcją, a potem obserwuj uważnie ciało dziecka. Jeśli pojawi się rumień to znak, że kleszcz był nosicielem boreliozy. Koniecznie udaj się z dzieckiem do lekarza, który przepisze odpowiednie antybiotyki. Może się niestety okazać, że dziecko zaraziło się od kleszcza boreliozą, a rumień się nie pojawił. Rumień po kleszczu – ile się utrzymuje? Kiedy się pojawia rumień po kleszczu? Taką zmianę można zaobserwować na ciele nawet do kilku tygodni po ugryzieniu kleszcza. Ślad po kleszczu znika po kilku dniach bez śladu, jednak nie należy go lekceważyć! Zmiana nie jest bolesna, ale samo miejsce ukąszenia może swędzieć lub piec. Zdarza się również, że rumień wędrujący wygląda jak pęcherze lub wybroczyny – one również rozrastają się i nie schodzą przez długi okres. Bywa, że po ugryzieniu kleszcza (nawet kilka miesięcy później) pojawia się pojedynczy guzek przypominający chłoniaka. To limfocytoma (pseudochłoniak boreliozowy), której nieleczona może pozostać na skórze nawet przez kilka lat. Rumień po kleszczy u dziecka: leczenie Każdą zmianę na ciele dziecka, u którego znaleziono kleszcza, warto skonsultować z lekarzem. Zdarza się bowiem tak, że rumień wędrujący nie występuje lub ma nietypową postać. Gdy lekarz potwierdzi, że wystąpił rumień wędrujący lub zmiany mogą być skutkiem ukąszenia kleszcza, zaleci leczenie boreliozy lub skieruje na testy na boreliozę. Więcej o kleszczach i chorobach odkleszczowych: Kleszcz w skórze – co robić? Jak sprawdzić, czy dziecko ma boreliozę? Kleszczowe zapalenie mózgu – jak chronić dziecko Objawy i leczenie rumienia zakaźnego Bolą, pieką, swędzą, zostawiają opuchliznę i brzydkie bąble – każdy wie, że ukąszenia owadów to nic przyjemnego. Wiedząc, co nas pogryzło, często jesteśmy w stanie złagodzić dokuczliwe objawy przy pomocy domowych sposobów lub środków z apteki. Cała sztuka tylko w tym, by rozpoznać ugryzienie. A to może nie być wcale takie proste. Spis treściCo grozi po pokąsaniu przez owady?Ślad po ukąszeniu komaraŚlad po ugryzieniu meszkiŚlad po użądleniu pszczołyŚlad po użądleniu osyŚlad po ukąszeniu mrówekŚlad po ugryzieniu przez kleszczaŚlad po ukąszeniu pchłyŚlad po ukąszeniu pająkaŚlad po ukąszeniu przez pluskwę Co grozi po pokąsaniu przez owady? Większość owadów gryzie dlatego, że jest żądna krwi – tak jest choćby w przypadku znienawidzonych przez wszystkich komarów i meszek. Inne – takie, jak pszczoły czy osy, które nie żywią się krwią - wtedy, kiedy je rozdrażnimy. Zazwyczaj ich ugryzienia są „tylko” uciążliwe. Ale niekiedy mogą być też niebezpieczne, a nawet zagrażać życiu. Jest tak w przypadku alergików, dla których ugryzienie może skończyć się groźnym i często śmiertelnym wstrząsem anafilaktycznym. Nieprzyjemnie mogą skończyć się również ugryzienia kleszczy: zbyt bliskie spotkanie z tym pajęczakiem może skutkować boreliozą, kleszczowym zapaleniem mózgu lub anaplazmozą. Ślady po ukąszeniach owadów i pajęczaków wyglądają podobnie, jeśli więc nie widzieliśmy winowajcy, może być trudno ocenić, co nas pogryzło. A taka wiedza jest niezbędna, by móc skutecznie złagodzić ból i pieczenie – ugryzienie komara wymaga wszak zastosowania innych sposobów, niż ukąszenie meszki czy użądlenie pszczoły. Ślad po ukąszeniu komara W miejscu ukąszenia komara tworzy się charakterystyczny bąbel, obrzęk i rumień, który utrzymuje się przez kilka dni. Skóra wokół ukąszenia początkowo tylko swędzi, ale po jednym, dwóch dniach drapania również piecze i boli. Jeśli obrzęk utrzymuje się dłużej, niż trzy, cztery dni konieczny jest kontakt z lekarzem: może to bowiem sygnalizować alergię na jad komara lub świadczyć o rozwijającym się zakażeniu. Dlaczego niektórych komary gryzą bardziej niż innych? Ukąszenia - wstrząs anafilaktyczny Ślad po ukąszeniu komara: Autor: Getty Images Bolesne i swędzące bąble - tak najczęściej wyglądają ślady po ugryzieniu komarów. Ślad po ugryzieniu meszki Meszka kąsając, rozdrapuje skórę, dlatego charakterystycznym śladem po jej ugryzieniu jest bolesna ranka z wyraźnym, krwawiącym śladem, wokół której szybko tworzy się bolesny obrzęk. Skóra wokół ranki może być wyraźnie cieplejsza. Ślad po ukąszeniu meszki nie tylko boli, ale też mocno swędzi – tego miejsca nie należy jednak drapać, gdyż może to doprowadzić do zakażenia. Warto wiedzieć, że w trakcie posiłku meszka wstrzykuje pod skórę ślinę, która zawiera substancje drażniące, i która wraz z krwią roznosi się po organizmie – dlatego pokąsanie przez kilka lub kilkanaście meszek może skończyć się poważnymi dolegliwościami. Ślad po ukąszeniu meszki: Autor: Getty Images Ślady po ugryzieniu meszki dość długo się goją: początkowo z ranki może sączyć się przezroczysty płyn, następnego dnia pojawia się na niej czerwony strupek. Ślad po użądleniu pszczoły Pszczoły rzadko atakują – chyba, że zostaną sprowokowane (wyjątkiem jest pszczoła miodna afrykańska, nie bez powodu nazywana „pszczołą zabójcą”). Boli nie tylko sam moment wbicia żądła, ale także miejsce, w które się wbiło. Po użądleniu pojawia się niewielki ślad, wokół którego szybko tworzy się obrzęk, zaczerwienienie i bąbel. Charakterystyczne jest to, że w ranie po ugryzieniu pszczoły zostaje żądło. Trzeba je usunąć szybko, ale należy zrobić to ostrożnie , gdyż na końcu ma woreczek z jadem. Żądło można delikatnie zdrapać ze skóry paznokciem lub ostrzem noża (lepiej nie chwytać za czubek, który wystaje z ranki, bo wtedy łatwo wycisnąć jad). Ślad po użądleniu przez pszczołę: Autor: Getty Images Użądlenie pszczoły jest bolesne a ślad po użądleniu pszczoły jest widoczny przez kilka następnych dni. Wokół miejsca wkłucia (w którym pozostaje żądło) tworzy się obrzęk, zaczerwienienie i bąbel. Ślad po użądleniu osy Osy z natury są agresywne i mogą atakować niesprowokowane. Osa nie traci żądła po użądleniu i może atakować wielokrotnie. Jej użądlenie bardzo boli, często towarzyszy mu silny obrzęk i zaczerwienienie skóry. W miejscu użądlenia może być widoczne bolesne zgrubienie. Ślad po użądleniu przez osę: Autor: Getty Images Ślad po użądleniu osy zawsze jest dobrze widoczny: miejsce, w które wbiło się żądło, jest silnie obrzęknięte i zaczerwienione. Ślad po ukąszeniu mrówek Mrówki atakują w sytuacji zagrożenia. Ślady po ich ukąszeniach to najczęściej czerwona pokrzywka, której towarzyszy ból i swędzenie. Kąsając, mrówki nacinają skórę, a następnie polewają rankę jadem, w którym zawarty jest kwas mrówkowy o wysokim stężeniu – to on odpowiada za miejscowe podrażnienie, a u osób skłonnych do uczuleń również za odczyny alergiczne. W jadzie mrówek są również inne substancje wywołujące alergie, w tym białka alkaloidowe, terpenoidy, hialuronidaza i histamina. Które z mrówek mogą nas ugryźć? Ślady po pokąsaniu przez mrówki: Autor: Getty Images Ślady po ukąszeniach mrówek to zwykle silnie swędząca czerwona pokrzywka. Ślad po ugryzieniu przez kleszcza Kleszcze wgryzają się w skórę i są w niej przez pewien czas. Gdy nasycą się krwią, odpadają. Można jednak je przeoczyć, jeśli miejsce ugryzienia znajduje się poza zasięgiem naszego wzroku, np. na plecach. Ślad po ugryzieniu przez kleszcza nie u każdego jest taki sam. U niektórych osób może być zmianą zapalną lub alergiczną – skóra jest wtedy zaczerwieniona, ale nie swędzi ani nie boli, a odczyn nie jest większy, niż 5 cm. U części osób po ugryzieniu przez kleszcza może pojawić się rumień wędrujący, który wywołuje bakteria Borrelia – rumień taki jest jednym z objawów groźnej choroby odkleszczowej – boreliozy. Rumień wędrujący jest duży – jego średnica przekracza 5 cm. Wyglądem przypomina tarczę – w jej środku jest czerwony ślad po ukąszeniu kleszcza, wokół którego pojawia się blady okrąg, a za nim – czerwona obręcz, która każdego dnia obejmuje coraz większy obszar skóry. Rumień po ukąszeniu kleszcza. Jak rozpoznać i leczyć groźny rumień wędrujący? Ślad po ukąszeniu pchły Ukąszenia pchły nie są charakterystyczne: mają kształt małych czerwonych lub różowych plamek z lekko ciemniejszym punktem na środku. Można byłoby je przeoczyć, gdyby nie to, że silnie swędzą – świąd z reguły mija dopiero po pewnym czasie, najczęściej po kilku dniach. Zazwyczaj jest ich co najmniej kilka, częściej kilkanaście. Często układają się w regularne rzędy. Ślad po ukąszeniu pchły: Autor: Getty Images Ślady po ukąszeniach pcheł najłatwiej poznać po tym, że jest ich wiele i znajdują się w bliskiej odległości od siebie. Ślad po ukąszeniu pająka W Polsce zdarza się niezwykle rzadko z prostej przyczyny: w naszym kraju w warunkach naturalnych praktycznie (z niewielkimi wyjątkami) nie występują pająki, które byłyby w stanie ukąsić tak mocno, by przebić ludzką skórę. Dlatego jeśli wieczorem widzisz na suficie pająka, a rano budzisz się ze świeżym śladem po ukąszeniu, niemal na pewno nie pająk był za to odpowiedzialny. Gatunkiem, który żyje w Polsce i mógłby ukąsić, zostawiając bolesny ślad na skórze, jest sieciarz jaskiniowy – jego ugryzienie wywołuje silny odczyn zapalny i ból podobny do tego, jaki towarzyszy ukąszeniu osy. Ugryźć może również kolczak zbrojny: jego ukąszenie wywołuje objawy zatrucia, dreszcze, ból, osłabienie, a w miejscu ugryzienia pojawia się stan zapalny, któremu towarzyszy piekący ból. Jadowite pająki w Polsce Ślad po ukąszeniu przez pająka: Autor: Getty Images Ślad po ukąszeniu pająka jest bolesny: w miejscu ukąszenia pojawia się odczyn zapalny i silne zaczerwienienie. Ślad po ukąszeniu przez pluskwę Pluskwy żywią się krwią i żerują przede wszystkim nocą – ich ukąszenia najłatwiej więc zauważyć i poczuć, wstając rano z łóżka. Ślady po ukąszeniu pluskwy najczęściej pojawiają się na plecach, na brzuchu, ramionach i klatce piersiowej – rzadko występują pojedynczo, najczęściej występują po kilka, a nawet kilkanaście. Miejsce po ukąszeniu zazwyczaj swędzi, jest lekko wypukłe, zaczerwienione, często pojawia się obrzęk, choć zdarza się również reakcja alergiczna i wtedy ślad po ukąszeniu pluskwy jest rozległy, otoczony rumieniem. Czytaj też: Pluskwy - objawy ugryzienia i zwalczanie Szczypawka (skorek) - czy gryzie? Ślady po pokąsaniu przez pluskwy: Komar, meszka, osa czy kleszcz? Sprawdź, czy rozpoznasz ślady po ugryzieniach Pytanie 1 z 6 To ślad po ugryzieniu:

grudka po kleszczu zdjęcia